ALIO MODO.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit; Verum esto; Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Duo Reges: constructio interrete. Nunc vides, quid faciat.

Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Facillimum id quidem est, inquam. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quis enim redargueret? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Hoc simile tandem est? Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Bork

Si enim, ut mihi quidem videtur, non explet bona naturae
voluptas, iure praetermissa est;

Quam si explicavisset, non tam haesitaret.
Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius?
Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Quid de Pythagora?
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quid, quod res alia tota est? Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Confecta res esset. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Verum enim diceret, idque Socratem, qui voluptatem nullo loco numerat, audio dicentem, cibi condimentum esse famem, potionis sitim.
An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Bork: Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.
Quare conare, quaeso.: Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.
Avaritiamne minuis?: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Idem adhuc;: Paria sunt igitur.

Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.